Wallemans maakt het allemaal niet uit omdat er veel meer ruimte is nu voor hem, sinds alle dorpen half weggevaagd zijn.

Ach en als je zo tussen de puinhopen door fotografeert dan is het nog steeds mooi hier.

Okay, we staan voor vannacht op een beetje droeve geïmproviseerde camperplaats hier in Rech, het regent. We doen morgen vanaf hier een wandeling en kijken wel of we blijven of al naar huis rijden daarna.

Zondag 5 november.

Heel de nacht regen, maar vanochtend droog, dus zijn we een gedeelte van de Rotweinwanderweg gaan lopen. Blijft een prachtige route.

Ik vind dat we er verwilderd uit zien na onze reis. Tijd voor de kapper alledrie!

Was weer prachtig. We zeggen zo vaak tegen elkaar dat we zo boffen met Wally. Het was een verrekte moeilijke puber en heeft soms nog weleens zijn streekjes, maar doorgaans kan je je geen betere reisgezel wensen.

Na de wandeling als een speer naar restaurant Assenmacher....en weer waren we te laat. Helemaal vol. Logisch wel, gezien al die restaurants in het stadje Altenahr die gewoon niet meer bestaan na de overstroming. Het blijft zo’n trieste aanblik. Ik las gisteren dat geld voor de opbouw het probleem niet is, maar mankracht daar ontbreekt het aan.

Okay, we zijn bij het restaurant Ruland terecht gekomen. Lopen we meestal voorbij, te chique en meestal lopen we in wandeltenue. Nu toch maar gedaan en dat viel niet tegen. Heerlijk gegeten en met stemmige live-pianomuziek op de achtergrond. Zo mooi, ik kreeg er tranen van in mijn ogen.

Nu ondertussen al in Nederland op een camperplaats op de Seurenheide in Limburg, morgenochtend in één ruk naart huis.

Ik ga er hier een eind aan breien.

Tja, wat moet ik zeggen. Wat een geweldige en afwisselende trip hebben we gemaakt en wat vonden we het allebei geweldig. Griekenland spant de kroon, wat een geweldig camperland is dat, ben er gewoon verliefd op geworden. Zo mooi, dat ik er het liefst over zwijg voordat het daar dezelfde kant op gaat als met Spanje en Portugal. Albanië vond ik ook geweldig maar zoveel contrasten tussen  lelijk en mooi, arm en rijk, maar al om al een hele boeiende ervaring.

Nog wat wetenswaardigheidjes.
We hebben 8500 kilometer gereden..
We hebben geen één keer echte ruzie gehad, soms wat schreeuwen over en weer maar ook zo weer over. Je kan overigens niet anders, want je moet toch samen verder op zo’n reis.
Mijn gebruikelijk huilbui tijdens de vakantie bleef beperkt tot 1x tijdens de heftige wandeling in Albanië en die heb ik nog verborgen voor Ron, die blik van hem trek ik dan echt niet.
We hebben erg vaak buiten de deur gegeten, om de prijs hoef je het daar niet te laten. Griekenland spande de kroon qua lekker...zo vers, simpel en gezond en de Griekse wijnen zijn geweldig. Alhoewel ik in Duitsland ook weer genoten heb van het eten en de wijnen.
Zoals altijd weer ladingen boeken meegenomen, maar er 2 gelezen..
Meestal weet ik tijdens de vakantie al waar we de volgende x heen gaan. Nu niet! Ik moet deze reis eerst even laten bezinken en heb nu werkelijk geen flauw idee wat de volgende reis wordt. Zweden, Noorwegen, Baltische staten, Zuid Spanje, of gewoon een lekker rondje Frankrijk ? Geen idee, komt wel weer wat boven borrelen tzt..

Iedereen bedankt voor de leuke reacties onder de weekverslagen. Ik merk wel dat als je zo lang weg bent dat sociale media belangrijker wordt, het zijn dan je contacten met thuis. Ook verbaasde het mij het dat we zo weinig Nederlanders gesproken hebben deze reis. Eén keer op een Asci camping in Griekenland, maar verder komen wij ze niet tegen. Ik lees altijd bij andere mensen die reizen dat ze één en al gezelligheid tegen komen op reis. Wij komen nooit iemand tegen, of zoeken we niet de juiste plekken op om te verblijven? Maakt niet uit, ik haal het wel weer in in Nederland. Dag mensen...