Maandag 16 september.

Vanochtend vertrokken uit Slowakije, een land dat echt om een herbezoek vraagt.
De weerberichten die wij horen wat betreft Tsjechië zijn redelijk stabiel, vooral wat de regen betreft, maar dat betekent niet dat al het gevaar geweken is, er worden nog ladingen met water verwacht, vooral in de grotere rivieren. Desondanks wordt het vanaf morgen weer mooi weer

Het voelt ook heel dubbel om als een toerist naar dit land te gaan wat eigenlijk zo in nood is. We hebben ons dan ook stellig voorgenomen niet de ramptoerist uit te gaan hangen en de getroffen gebieden op te gaan zoeken. De navigatie staat op het stadje Stramberk, daar willen we even kijken en ook een grot bekijken. 

Vanmiddag even ergens een pizza gegeten en daarna naar de grot Jeskyne Sipka genoemd.

Het is een klein grottenstelsel waar in 1880 skeletten , gebitten en jachtmateriaal is gevonden van Neandertalers/ Mammoetjagers, die in deze grot geleefd hebben. Normaal loop je er doorheen, maar dit was vandaag niet mogelijk door de hoeveelheid water die er in staat.

Normaalgesproken moet het hier druk zijn, nu waren we de enigen

Slaapplek voor vannacht, niet idyllisch, maar hoog, droog en op het grind. Ik vrees dat we voorlopig niet meer op onze favoriete plekjes, aan riviertjes, meertjes, kunnen staan. Het is wat het is, en peanuts natuurlijk vergeleken wat de bewoners hier voor hun kiezen krijgen. Morgen gaan we even het stadje in en daarna vervolgen we ons lijstje verder...zover mogelijk is natuurlijk.

Maandag 17 september.

Heerlijke rustige nacht. Vanochtend stond de politie naast ons geparkeerd, maar vonden het volgens mij wel prima dat we hier overnacht hebben. We kijken trouwens naar een geweldige Engelse serie nu "True Love", klinkt als een romantische romcom, maar is verre van dat. Gaat over een groep leuke ouderen die beloofd hebben elkaar te helpen met zelfdoding, mocht iemand van de groep het leven niet meer zien zitten. Pijnlijke serie, maar zéér de moeite waard ook wat de acteurs betreft.

Okay vanochtend te voet naar het oude centrum (tje) van Stramberk. Een behoorlijk steile klim via een smal bospaadje dat door de vele regen erg glibberig was. Aagje moest weer even schelden. Stramberk heeft een klein oud centrum met nog veel houten huizen.

Reetjes onderweg..

Mooie appelboom onderweg. Ik merk dat ik mijn camera steeds meer als afleidingsmanoeuvre gebruik, als de wandeling me onderweg te zwaar wordt, roep ik naar Ron, die nooit hijgt tijdens het lopen; "even stoppen, ik moet foto’s maken"

Okay, eindelijk boven..

We wandelen een erg leuk stuk door smalle straatjes met lieflijke houten huizen, maar moeilijk te fotograferen omdat je geen afstand kan nemen met je camera. Stramberk met de straatjes en de grot was het bezoek zeker waard. Nu gaan we rijden richting Adrspach, waar een bijzonder stuk natuur ligt en waar we wat willen wandelen en kijken. Onderweg alleen maar snelweg gereden, dus behalve zo nu en dan weilanden die ondergelopen waren, niets van alle ravage gezien. Best nog wel een rot eind rijden en om 14.30 zijn we het ineens zat, dus camperplaats gezocht. De zon staat op het punt van doorbreken en het is heerlijk rustig weer.

Een klein minicamperplaatsje met stroom en alle voorzieningen. We zaten net met volle glazen lekker te borrelen, toen Wally een kat zag...die is dan zo furieus dat hij met kracht onze tafel ondersteboven trok en mijn glas wijn over mijn camera viel. Drijfnat, als het maar goed komt. Ik kan niet weer bij mijn reisverzekering aankomen, het ding is nog geen 2 maanden terug helemaal gemaakt en betaald door de verzekering.

Vanavond koken we zelf, eigengemaakte creatie, salade en broodjes. Ohh, en mijn camera doet het gelukkig weer.

Woensdag 18 september.

Gisterenavond was het eten een fiasco. Ik verzamel altijd filmpjes van recepten op Instagram. Daar zie je dan recepten die in een handomdraai gemaakt worden en altijd lukken en er ook fantastisch uit zien. Niet bij mij dus. We vinden toch al dat we zo matig eten hier in Tsjechië, maar als we nu ook nog onze zelfgemaakte maaltijden verzieken, wordt het wel erg treurig. Okay...we gaan door. Nog 2 uur rijden en dan zijn we op onze volgende bestemming Adrspach/ Teplice. Onderweg zie je dat het Noorden van Tsjechië toch wat meer geindustrialiseerd is dan het zuiden en oosten, maar richting het gebied  Chranena Krajinna Oblast Broumovsko ( wat een naam..) wordt het al rustiger en mooier. Mooie rotspartijen hier, maar die gaan we morgen bekijken. Héél toeristish ook hier, voor het bekijken van de bijzondere rotspartijen moet je tickets kopen, maar voorlopig lijkt het alsof we de enige toeristen hier zijn momenteel. We hadden een camping op het oog, maar helaas....ondergelopen. Zo ook camping 2, zo ook camperplaats 1...uiteindelijk op camperplaats 2 kunnen we staan op grind. Wildkamperen is hier streng verboden.Voordat we hier aankwamen eerst even wat gaan eten in Teplice....ach mensen het was zo slecht. Aardige soep vooraf, gefrituurde vis die nog bevroren was van binnen, zompige aardapperpuree met grijze stukje er in. Ik werd er naar van. Met een glas wijn, en een pul bier...en dan afrekenen. 16 euro! Mag je dan klagen voor dat geld? 
Ondertussen snakken we naar een lekkere maaltijd. Hebben we nou gewoon steeds pech, of is dit het? Slowakije hebben we 2 keer, ook voor weinig geld, heerlijk gegeten....en zal het dan net over de grens ineens anders zijn?

Vanmiddag doen we helemaal niks, behalve dat we allebei zitten te lezen.

Net even een wandeling met Wally, door de lieflijke omgeving hier. De zon schijnt , het is droog en niet al te warm, dus gewoonweg heerlijk.

Op deze foto na, geen foto’s gemaakt vandaag

Donderdag 19 september.

Vanochtend op tijd naar Teplické Skaly, dat is een iets minder toeristische "bizarre rotsformatiespark" dan die van Adrspach, maar moet zeker net zo mooi zijn. We waren vroeg en hadden het geluk bijna de hele wandeling alleen te lopen in dit sprookjesachtige gebied. Woorden schoten soms gewoon te kort, zo mooi, zo bijzonder...en dat krijg je echt niet op een foto. Wally kon gewoon lekker los want behalve nog twee mensen met een loslopende hond zijn we de eerste 2 uur van de wandeling niemand tegengekomen. Pas op de terugweg werd het wat drukker.

En zoals je ziet zijn het niet de minste die hier gewandeld hebben. Ook de Duitse dichter Goethe wandelde hier graag.

En dan als kers op de taart hebben we ook nog eens heerlijk, en zelfs gezond gegeten ergens. Een soort flensjes met eend en hoisinmayonaise, taugé, rode ui en kool en kleine paddenstoeltjes,....heerlijk! Onze dag kan niet meer stuk.

Je beweegt je toch gewoon in de krochten der aarde.

Dit gebied is pas ontdekt in 1824, na een grote bosbrand werd pas duidelijk wat zich onder al die bomen speelde.

Vrijdag 20 september.

Gisteren op een heel klein minicampinkje beland achter een restaurant. Geen probleem voor een nachtje, alle voorzieningen aanwezig...maar een douche die je betrad met gevaar voor eigen leven. Loeiheet water, gammele douchebak, een doucheknop die je constant ingedrukt meost houden. Tja probeer dan maar je haar eens lekker te shamponellen. Okay , we zijn er van opgefrist.
Vanochtend op weg naar de berg Snezka. De hoogste berg van Tsjechië en ligt precies op de grens met Polen. Ik had al gelezen dat het een attractie is, te vergelijken met de Ben Nevis beklimmen in Schotland. Zo’n berg die alle Tsjechen een keer bewandeled willen hebben. Soms uren wachttijd voor de cabinelift, die wij willen nemen naar boven. Gelukkig waren wij op tijd en konden we zo de lift in.

Het mannetje in de lift geeft geen problemen.

De top van de Snezka vanuit de lift gezien.

Ik zeg hier in het filmpje "de hoogste berg van Tsjecho-Slowakije...foutje. De bergen in Slowakije zijn veel hoger, dat heeft zelfs hooggebergte in de Hoge Tatra

De terugweg hadden we ons voorgenomen te voet te gaan, maar tot mijn schaamte moet ik zeggen dat ik het niet trok. Stijgen ben ik absoluut niet goed in, maar met rustpauzes en wat tieren en schelden kom ik er meestal wel. Dalen, met constante druk op je knieën dat is different cook, mijn toch al gevoelloze herniabeen voelt dan gewoon dood en krachteloos. Toch zo’n 5 kilometer gedaald en de laatste etappe weer in de lift gepiept. Ondertussen werd het ook flink druk op de berg, dus wat gegeten in het dorp en op naar een mooi plekje om de nacht door te brengen. Morgen willen we Tsjechië verlaten en onze laatste vakantieweek in Duitsland doorbrengen. De stad Gorlitz willen we heen, niet bekend bij ons Hollanders, maar moet een mooie stad zijn.

Foto met de drone van onze plek voor vanmiddag en vannacht.

We zeiden al rijdend nog tegen elkaar dat we het soms in Tsjechië niet mee vinden vallen een mooi natuurplekje te vinden via P4N, veelal parkeerplaatsen waar je dan ook mag overnachten, maar helemaal vrij in de natuur? Neem mijn woorden terug. We staan nu op een  bijzonder mooi en rustig plekje in de buurt van het gehuchtje Cerna.

Zaterdag 21 septmeber.

Even nog wat foto’s van gisterenavond.

Als een echte  pré-pensionado draag je natuurlijk een strooien hoed.

Waldolala in de ondergaande zon gisterenavond. Het is hier een ongekend mooi en rustig plekje waar we staan.

Toch vanochtend vertrokken richting Görlitz. We rijden een flink stuk door Polen en de stad ligt dan ook voor een gedeelte in Polen en wordt dan doorklieft door de rivier de Neisse. De andere kant van de stad hoort bij Duitsland en dat moet het mooiste gedeelte zijn.
Een regelrechte aanrader die stad. Onbekend bij Nederlanders las ik ergens, onterecht.

We lunchen in een prachtig mooi restaurant en wat hebben we genoten van die vaak heerlijke Duitse keuken. Dat is overigens ook de enige klacht die ik over Tsjechië heb , het eten daar. Verder echt een heel fijn en mooi vakantie land.

Tja, en ben ik weer zo dom om toch een glas teveel witte wijn te drinken bij de lunch en dan moet ik het bezuren de rest van de stadswandeling. Dan loop ik met mijn kekke Allstar basketbalgympen, die voor geen meter lopen of steun geven, te struikelen over al die straatjes met kinderkopjes op de weg. Eigen schuld! Les 1...nooit meer dan 1 glas drinken tijdens de lunch, Les 2...altijd je wandelschoenen aan, ook bij een stadsbezoek!

De Poolse kant van Görlitz

En de Duitse kant.

Soeveniertroep, maar ook hele leuke winkeltjes gezien en zelfs binnen geweest, dat doe ik niet vaak.

En dan verlaten we de stad en willen niet al teveel rijden en even 2 dagen helemaal niets doen.

Zo’n 25 kilometer verder vinden we een typisch voormalig DDR camping, spartaans sanitair, veel vaste gasten, contant betalen en geen wifi, maar wel ontzettend mooi gelegen aan een stuwmeer in Kollm. Even lezen, niksen en een beetje spatzieren mit unsere hund.

Zondag 22 september.

De tijd gaat hard. De herfst is alweer begonnen. Vanochtend vroeg, Ron sliep nog diep, dacht ik kraanvogels te horen in de lucht. Dat geluid herken je uit duizenden en in deze tijd trekken ze van het noorden naar het zuiden, dus het zou best kunnen. We zijn al vroeg gaan wandelen, niet al te ver en eenmaal terug hadden we er 5.5 km opzitten.

Het stuwmeer.....lijkt wel een beetje Zweden , tòch Yvon?

De wandeling en onderweg toch een kraanvogel gespot, dus ik kan weleens gelijk hebben gehad vanmorgen.

En ja hoor...een Trabantje.

Onze plek, de afgelopen 2 dagen. Niet verkeerd. Eén ding dat gelijk opvalt als je van Tsjechië naar Duitsland reist, dat je zo moet wennen aan al die verbodsborden hier. Je mag niet zus, je mag niet zo. Even wennen na het "vrije" Tsjechië.

Ik moet nog even overleggen met het andere bestuurslid, maar mij lijkt het leuk om morgen naar Colditz te rijden en daar eens te gaan kijken. Alleen de ouderen die dit lezen weten waar ik het over heb, de jongeren generatie betwijfel ik. Je had héél vroeger n.l een tv-serie die zo heette en zich in het kasteel in Colditz afspeelde, was tijdens de oorlog een kasteel vol met krijgsgevangenen en ik meen dat er vooral in gevangen genomen Britten zaten. Zal morgen even een link zoeken, hier is de wifi te slecht.

Tot volgende week mensen.