Maandag 28 november.

Nou zeg, gisternavond heerlijk gedoucht en gepoetst in de luxe badruimte van de camperplaats. Hoewel we een eigen douche hebben is dat natuurlijk best een acrobatentoer en geklieder. Het kan gelukkig wel mocht het nodig zijn, maar een beetje behelpen blijft het. Vanochtend vertrokken richting Parque Naturale Somiedo. Onderweg dachten we even snel voorrraad in te slaan voor de komende dagen in een wat grotere stad Oviedo...tja, een drukte van jewelste op de parkeerplaats en een wat grotere bus is fijn, maar de oude Dirkje propte je zo overal tussen, met de Kolonel lukt dat niet. Enfin...dan de drukte in de grote supermarkt en de enorme hoeveelheid aan (verrukkelijke) levenswaren, het doet me soms duizelen en dan raak ik overprikkeld en zo waren we dus al gauw anderhalf uur verder. Het regent weer gestadig en na de lunch op een picknickplaats besluiten we naar een rustig en afgelegen P4N plekje te rijden en dan morgen pas het Parque Somiedo in. Best weer een helse tocht. Hoe krijg ik het toch altijd verzonnen? Gaten in de weg, smal zodat er geen passant langs kan en dan blijkt de camperplek ook nog eens vol met wel 100 koeien te staan. Dan is geen doen met Wally...dus wij weer verder met de schokkende en rammelende bus en hopend op een geschikt plekje onderweg om te gaan staan. Niet dus! We vergeten steeds dat het al zo vroeg donker is in de winter en je op tijd je slaappplek moet vinden.  Nu staan we op een behoorlijk lelijke parkeerplaats achter een tankstation in een verder ook wat troosteloos stadje. Ach, maakt niet uit voor een nachtje. Binnen is het gezellig en straks een lekker potje koken, de laatste afleveringen van 1883 kijken. Mooie serie mensen, ik hou normaliter niet zo van Westerns, maar deze is wat filosofisch, mooie beelden en goede acteurs. Geen foto’s gemaakt vandaag.

Dinsdag 29 november.

Zo en dan nu op naar Parque de Somiedo. Prachtige rit door een mooie kloof om uiteindelijk via een behoorlijk smal, kronkelend weggetje bij een afgelegen camping uit te komen. Veel overnachtingsplekken zijn hier niet, bijna overal verboden te overnachten. Deze camping is schreeuwend duur, maar ligt prachtig en gunstig t.o.v de wandeling die we morgen willen maken. We staan hier helemaal alleen, tot nog toe geen andere toeristen gezien hier.

Tja...en dan dit. 

En dit...net bij de eerste beste kleine wandeling die we maakten met Wally dit spoor. Ik word gek!! Net terug in de camper direct gegoogled op berensporen, en tot mijn geruststelling is dit geen berenafdruk, maar wat dan wel?

Uitzicht vanaf de camping.

Camping Valle de Lago

We hadden trek vanmiddag en de zon scheen, dus lekker buiten gekookt en gegeten. Zalm op de gril en orzo met spinazie. Tjemig wat zijn we verantwoord bezig, wel een lekker fles Godello er bij, dat dan weer wel...
Het koelt hier snel af als de zon achter de bergen verdwenen is, dus nu zitten we in de camper en krijg ik het ineens in mijn bol; "er moet Kerstversiering komen binnen, en wel nu!". 

Ik vind het wat povertjes...moet nog even mijn slag slaan ergens zodra we weer in de bewoonde wereld zijn.

Woensdag 30 november.

Het was koud vannacht. We zitten hier hoog in de bergen met wat ijle lucht, dat merk ik altijd aan mijn ademhaling. Op tijd de wandeling begonnen naar een meer hier zo’n 7 km verderop. Ik had gisterenavond toch voor de zekerheid even opgezocht wat we moesten doen mochten we een beer tegen komen. Het beste is in de foetushouding als dood op de grond gaan liggen....tja en Wallemans dan? Het zal wel loslopen hoop ik, die beesten houden toch ook winterslaap? We moeten op tijd terug zijn want de man moet werken vanmiddag, online dan hè. Het miezert eigenlijk gedurende de hele wandeling, maar dat mag de pret niet drukken. Het is hier mooi, zelfs in de regen. Het pad is hier overal goed begaanbaar maar stijgt voortdurend en dat brak me zo nu en dan op, maar toch zonder al teveel gevloek en getier het meer bereikt. Het meer valt wat tegen, wat sombertjes met dit weer en het is er koud en winderig. Ron nog even met zijn drone geoefend en weer terug. Al om al toch 14,5  kilometer gelopen. Trots op ons.

Een zwarte eekhoorn onderweg. Helaas op de takken scherpgesteld en niet op het mooie diertje.

Het meer bereikt. Wallemans kijkt naar boven naar de drone van Ron. Hij vindt dat ding altijd een beetje eng, kan het niet zo goed plaatsten. Is het een dier? Of is het een ding?

En het zelfde pad weer terug...

Oma moet even tot haarzelf komen onderweg..;-) 

Het is hier prachtig. Heel de wandeling geen ander mens tegen gekomen. Kom daar maar eens om in Nederland. Net bij terugkomst op de camping even een Spaanse tortilla in elkaar geflanst voor de lunch, de man zit te werken in de bus en ik ga de route en plannetjes verzinnen voor morgen. Dat we weer terug gaan naar de Spaanse noordwestkust dat is zeker. We willen die helemaal tot aan Portugal blijven volgen en we zijn even vreemd gegaan naar dit mooie natuurpark in het binnenland.

Donderdag 1december.

Koud vannacht en dat mede door onze Wallemans die weer al het dek van me af trok. Tja, mijn eigen schuld, dus ik klaag niet. Vanochtend bleek het ook flink gevroren te hebben vannacht. Ik ben al lang blij dat het niet sneeuwt, het was nogal een pittige tocht om hier te komen en met sneeuw terug lijkt me niet leuk. We zijn dus weer terug naar de kust van Asturia gereden. Onderweg even gestopt in het plaatsje Luarca den wat rondgewandeld. Leuke plaats, levendige vissershaven, beetje ongepolijst en de zon schijnt heerlijk.

Luarca.

Daarna zijn we naar Ribadeo gereden om daar ergens wat te eten en we willen hier ook in de buurt overnachten.

Hier worden wij als visliefhebbers toch erg blij van. Kakelvers, eenvoudig, zonder opsmuk en hemels lekker.

Ik denk altijd maar dat ik verplicht ben om zo nu en dan ook eens een foto van ons te plaatsen i.p.v Wally of de omgeving. Nou doe ik best mijn best met een leuke selfie van ons twee, maar dan is er altijd één van ons die er behoorlijk lullig op staat. Deze hierboven valt wel mee...

Zie je, er staat altijd wel één van ons lullig op...

Na de lunch naar ons P4N overnachtingsplekje gereden in de buurt van Ribadeo. Dit is het uitzicht vanuit de camper en hier word ik zo gelukkig van. We hebben nodg een tijd in de zon gezeten, wel met de bus strategisch geplaatst anders waai je uit je verschoning. Bulderen en waaien doet het hier wel, de bus staat te schudden.

Waldolala hier beneden aan het strandje.

Morgen willen we gaan kijken bij Praia das Catedrais, dat is een natuurfenomeen, maar ondertussen zo commercieel uitgebuit dat je moet betalen om er rond te mogen wandelen. Toch willen we het graag zien en morgen vertel ik wel of het de moeite waard is.
We zijn begonnen aan de Deense serie The Investigation, waargebeurd naar het onderzoek van de journaliste die vermoord zou zijn in een duikboot. Ik vind het tot nog toe vooral doorbijten die serie, misschien dat het nog komt

Vrijdag 2 december.

Gevroren vannacht en een prachtige heldere sterrenhemel, dat belooft een mooie zonnige dag. Wat een prachtplekje staan we en ook zo opvallend is dat ik voorheen best bang was als we in the middle of nowhere helemaal alleen stonden. Is dat omdat ik het gewend ben ondertussen, of dat de Kolonel me een wat veiliger gevoel geeft? Weet het niet, maar prettig is het wel. We staan tot nog toe , op een paar overnachtingen na, alleen maar alleen. Na het onbijt, althans gauw een hapje en koffie in de mik, dat is ontbijten voor ons, vertrokken naar Praia das Catedrais, zo,n 10 kilometer verder op. Ik neem mijn woorden van gisteren terug. Waarschijnlijk is het hier in de zomer zo druk, dat het hek zo nu en dan dicht gaat om teveel toeristen op de smalle paden te vermijden. Helaas kwamen we hier aan met vloed en zou het pas rond 20 uur vanavond helemaal eb zijn, dan is dit echt op zijn mooist. Nu hebben we de bus op de parkeerplaats geparkeerd en in een zeer aangenaam zonnetje zitten wachten tot het ietwat eb zou worden om nog iets van dit moois te aanschouwen.

Niks erg tòch, om zo een paar uur te moeten wachten.

Ik heb niet zulke mooie foto’s gemaakt. Mijn toestel stond op een heel verkeerde stand. Ik word steeds kippiger en moet echt met geduld mijn camera in de juiste stand zetten. Geduld is niet mijn sterkste kant..

Gelukkig heeft Ron met zijn nieuwe speeltje nog een filmpje gemaak. Ik denk dat het hier in de zomer met andere getijden, prachtig moet zijn. Nu ook hoor, maar de twee eb-tijden overdag zijn om 6 uur in de ochtend of om 20 uur in de avond en beide tijden is het nog donker. Al om al een heerlijke dag vandaag. Zo nu even een potje koken in de bus. We staan op een camperplaats bij het stadje San Cibrao. Best leuk, maar we kregen net een betere tip van Paul en Astrid, twee verwoede Noord Spanjegangers, dus morgenochtend verplaatsen we wat kilometers.

Zaterdag 3 december.

Weer een beukende wind vannacht en -2 vanochtend. We zijn zo’n 40 kilometer zuidelijk langs de kust gereden en staan nu op een leuke plek in de haven van Port de Espasante. In het haventje, aan het strand en een stukje lopen over het strand ligt het alleraardigste plaatsje. De zon schijnt en na de strandwandeling zijn we door het plaatsje terug gelopen. Ik wil zo graag een keer Percebes, oftewel eendenmosselen eten, daarvoor moet je echt in deze streek zijn. Het is geen mossel, maar familie van de kreeftachtigen. Ze groeien tegen de rotsen hier aan zee en worden met best gevaarlijke capriolen van de rotswanden geplukt. Het moet een delicatesse zijn....maar waarom ik dit verhaal nou zit te verkondigen weet ik niet, want ik had een restaurant gezocht hier in het dorpje dat het op de kaart had staan, maar toen wij er eenmaal zaten, niks noppes nada...helaas.

Strand bij de camperplaats.

Het hele boulevardje hier heeft deze afbeeldingen, erg leuk...maar zijn herdenkafbeeldingen van overleden mensen of nog levende bewoners?

Lunch vanmiddag hier in het dorp bij Os Velos. Een eenvoudiger zaakje kan je niet treffen, zelfs de Nederlandse voetbalkantines zijn gezelliger, maar wat een heerlijk eten. Bord één, Almejas a la Marina, verrukkelijk...bord 2 Berberechos con Fritas, ook verrukkelijk. Als ik die 2 gerechten ga vertalen komt er bij beiden "kokkels " uit.

Slaapplek vannacht. Stonden we eerst nog alleen, ondertussen zijn er nog 5 campers bijgekomen. Ook even gebabbeld met een Nederlands koppel die in hun luxe bus leven en dus geen huis meer hebben in Nederland en daardoor maanden onderweg zijn. Ik twijfel soms of ik dat nou ook zou willen...tja maanden onderweg zijn is geen probleem voor me, maar geen huis in Nederland meer hebben om naar terug te gaan. Ik weet het niet, vind het wel stoer van de vele mensen die het zo doen. Pluk de dag en geen zorgen voor morgen, die mentaliteit wil ik mezelf ook graag eigen maken..

Zondag 4 december.

Weinig te melden vandaag. We moesten nodig de was doen, de grote apparaten opladen, uitgebreid douchen, dus een camperplaats gezocht waar dit allemaal kan. Niet mijn soort camperplek waar we nu staan,te kleine afgebakende plaatsen maar voor een nachtje te doen en de 2de was zit er al in, maar de droger weigert dienst dus lijken we familie Flodder wel op de camperplaats met die drogende was.

Week 2 zit er vandaag op. We hebben nog geen echt planning, maar willen nog wel een paar dingen zien hier in Galicië voordat we naar Portugal trekken. Wat ik begrepen heb is het weer hier momenteel ook beter dan in Portugal...en het bevalt me wel hier. Heerlijk rustig overal, dat moet in Portugal wel anders zijn als ik de verhalen moet geloven. Beste mensen , tot volgende week.