Maandag 12 juni

Wat een nacht weer. We hebben overnacht op de grote parkeerplaats van Folkestone. Vreemd genoeg waren we de enige, achteraf begrijp ik het. Rondrijdende auto’s en heel de nacht door mannen van de gemeente die met vuilcontainers aan het sjouwen waren, daarbij ook regelmatig zeemeeuwen die hard op de camper landen en liepen. Kortom, Aagje heeft amper geslapen en Roniemaceronie sliep als een blok. Toch hebben we genoten van Folkestone. Vanochtend een leuke wandeling gemaakt door het stadje, zó hectisch en druk als het gisteren was, zo rustig was het nu. Leuk gepimpt, aardige restaurantjes, leuke pier.

Onder de nieuwe pier loopt de oude pier, en daar kan je nu alleen komen als het eb is. Hebben ze een beetje kunstzinnig ingericht.

En in de middag weer richting Channel Tunnel. Langs de Petcontrol en hup op de trein naar La Douce France. Als ik hoor hoe verschrikkelijk warm het in Nederland is...31/32 graden dan vraag ik me af of het wel verstandig is morgen naar huis te gaan. Hier in Sangatte waar we nu zijn is het heerlijk 21 graden. Toch hebben we net besloten morgen naar huis te rijden. Thuis moet er nog zoveel gebeuren en die hitte daar houdt voorlopig nog even aan

Maandag 13 juni

Nog een wandeling gemaakt met Wallemans over het strand en toen vertrokken richting huis.

Strand Sangatte.Toch ook weer heel leuk weer even in Frankrijk te zijn.

En we begonnen met een vreetfoto in België en zo eindigen we deze vakantie ook. Heerlijke kaas en garnalenkroketten...zalig, kroketten mis ik altijd het meest tijdens de vakantie

En weer thuis, wat een bloedhitte hier en wat overviel ons de hoeveelheid werk dat nog op ons ligt te wachten...je zou spontaan de bus weer inrichten en vertrekken. Nou moet ik wel zeggen dat ik in ons vorige huis altijd zeer geirriteerd was en heel erg moest wennen aan het lawaai na de vakantie, nu in ons nieuwe stulpje is de omgeving heerlijk rustig dus gaat het acclamatiseren veel sneller. Het was een geweldige (lange) vakantie. Schotland en de eilanden zijn bij vlagen ontroerend mooi. De bewoners ontzettend vriendelijk, ook in Engeland overigens. Wij kwamen gisteren na de Eurotunnel op een camping in Sangatte in Frankrijk aan en stonden nog helemaal in de Britse modus, dus vriendelijk gedag zeggend, complimentje honden, camper , of wat dan ook te maken en dan merk je dat wij van het vasteland toch meer op ons zelf zijn, wat afstandelijker. Britten lijken ook allemaal makkelijk en soepel te communiceren. 

Voorlopig weer even een tijdje thuis en hier ons sociale leven weer op pakken. Dat is ook fijn.