Maandag 23 december.

Nou al om al toch een prima camperplaats afgelopen nacht in Turijn. We zagen vanochtend dat het zonnetje strak zou schijnen de hele dag, dus zijn we zo snel mogelijk de stad uitgereden het wijngebied in. Leuke picknickplek gezocht en heerlijk een paar uur in de zon gezeten, geluncht en lekker genikst...alhoewel genikst, ik kreeg het ineens in mijn bol dat we nog een leuke foto van ons drie moesten maken voor de digitale Kerstkaart. Altijd gedoe en gehannes met die zelfontspanner. Toen het na 20 pogingen nog niet gelukt was, gaf Ron de brui eraan en weigerde nog langer te gaan opzitten. Kerstkaart dit jaar is er dus één geworden van een stilstaand object.
Nou zeg wat een heerlijke dag zo in de zon, maar het plekje was verboden om te overnachten, dus een stukje gereden en nu staan we in Gallo met ook een prachtig uitzicht op de wijngaarden. Het is hier mooi, alles in het teken van de wijn.

Kunstobject vlak bij onze slaaplek voor aankomende nacht. Ik kreeg ineens het lumineuze idee Wally hier in te zetten en zo een mooi plaatje te maken voor de Kerstkaart. Maar ook Waldolino was helemaal klaar met mij en m’n gefotografeer, dus die ging er als een speer vandoor.

Uitzicht vanaf onze slaapplek . Tis mooi hier.

Onze welgemeende wensen voor ieder die dit leest.

Dinsdag 24 december.

Gevroren vannacht, heerlijk warm in bed...maar ik ga er altijd als eerste uit, de Maxfan dicht doen, verwarming aan, koffie zetten en dan is het even verrekte koud, maar ach, zo’n kleine ruimte is zo warm.
Weer een zonnige dag vandaag, dus maar weer een mooi plekje opzoeken om lekker in de zon te zitten. Uurtje rijden zuidelijk vonden we een mooie plek.

Mooie plek in de wijngaarden, dat kan ook niet anders, want dit deel van Piemonte bestaat alleen maar uit wijngaarden.

We hadden vandaag ergens een lekkere pizza willen gaan nuttigen, maar zo zonde om met dit mooie weer in een restaurant te gaan zitten, dus hebben we er zelf 2 in elkaar geflanst. 

Ook weer geen plek die handig was om te overnachten, dus zijn we zo’n 18 kilometer verder gereden en nu in Trisobbio.

Ook een mooie plek, wel veel verkeer scheurt er langs, maar zal vannacht wel rustig zijn. Morgen gaan we weer eens een grote wandeling maken, er start er één hier vanaf de camperplek.

Net even naar het stadje gelopen. Leuk en rustig...lijkt wel of we de enigen zijn buiten, of is iedereen al druk met koken voor morgen.

En dan gebeurt er weer wat waardoor ik elke keer weer van streek ben in een vakantie. Ron en ik stonden even stil omdat we op de app aan het kijken waren voor de juiste richting. Wally legt ondertussen een bolus neer op een stukje gras dat bij een huis hoorde. Ron al in de aanslag met een plastic zakje om op te ruimen, en dan krijgen we toch ineens weer de volle laag van de eigenaar van het huis. Hij bleef schreeuwen en schelden, half Italiaans, half Engels. Wat is dat toch? De man ziet dat we in de aanslag staan om het op te ruimen. Is dit het Italiaanse temperament? Ik kan hier niet mee omgaan. Calmati per favore...heb ik even opgezocht, mocht dit nog eens gebeuren.

Donderdag 26 december.

Gisteren eerste Kerstdag niet kunnen schrijven, want we waren op een plek zonder wifi. Hoop dat iedereen een fijne kerst heeft gehad.
Gisterenochtend bleek dat onze bus al het water geloosd had in de nacht, dat is een automatische beveiliging als het te hard vriest, om het bevriezen van de leidingen te voorkomen. Goed van de bus, maar wij zaten dus die ochtend zonder water. Okay, probleem voor later, eerst gaan we wandelen.

We wandelen door een bescherm gebiedje waar in het goede seizoen de witte truffel, ook wel genoemd het witte goud, gevonden wordt en opgezocht door speciaal getrainde varkens. Leuke wandeling en de zon schijnt gestadig, dus wij  gaan eerst op zoek naar een plek om water in te nemen en dan op zoek naar een plekje in de zon om onze Kerstlunch te bereiden buiten.
Ik schaam me diep, maar ik heb geen idee waar we nou stonden vandaag en vannacht, maar het was een fijne rustige plek, dus hebben we de nacht er ook maar doorgebracht.

Waren we nog maar net begonnen te Cadaccen, dook de zon weg achter de bergen. Dan is het koud...

We verplaatsen de bus wat en maken er een vuurtje bij....en een hartversterkertje natuurlijk.

Beetje Kerst doen we natuurlijk wel. Wat later in de avond komt er nog een camper bij ons staan. Ik zit bij een Faceboekgroep "Reizen met de camper in Italië" en daar lees ik toch regelmatig dat mensen zich onveilig voelen op vrije P4N plekken hier. Ik moet zeggen dat ik me tot nu toe erg veilig voel, juist op die wat afgelegen plekken. Nou wil ik niet al te stoer doen hoor, misschien gaan we het ook nog mee maken, maar voorlopig staan we op bijzonder fijne plekken.
Vannacht blijft de verwarming op lage stand aan, willen niet weer al het water kwijt. Het wordt koud vannacht.
Oh ja...we kijken in de avond naar de Engelse serie "Gentleman Jack", een kostuumserie, waar ik normaal nooit zo van houd, maar deze bevalt heel goed. Bijzondere serie gemaakt n.a.v de dagboeken van ene Anne Lister, zij was een dappere stoere lesbienne in een tijd toen het woord zelfs niet bestond of genoemd mocht worden.

Okay, vanochtend zijn we gaan rijden naar het zuiden, we willen morgen in de buurt van Piombino zijn om vandaar over te varen naar het eiland Elba. Onderweg even een stop gemaakt aan zee in Carrara. Wally even rennen op het strand en daarna in een ristorante zo fantastisch lekker geluncht in de zon op je gezicht met zicht op zee.

Nu staan we voor een nachtje op een camping in Piombino. Even mijn haar wassen. @Yvon, dank voor je antwoord, we weten het niet zeker maar 110 liter kan er dachten we in onze bus, dat zou moeten lukken hè. 3 minuutjes douchen kost denk ik 30 liter. Ga het vanaf morgen proberen.

Vrijdag 27 december.

Op naar Elba, het eiland waar Napoleon 300 dagen in ballingschap heeft verbleven. We hebben ons laten vertellen dat je in de winter niet van tevoren een ticket hoeft te reserveren, dus op de bonnefooi naar de haven gereden en inderdaad konden we zo een ticket kopen, helemaal snappen doen we het niet. Internet gaf prijzen aan van 125 euro voor de overtocht en wij betaalden 78 euro. Maar okay, we mochten mee. Je doet er een uur over en honden mogen mee op het dek. Elba doet gelijk vriendelijk aan bij aankomst, de zon schijnt, maar het waait er harder dan op het vasteland.
We gaan gelijk een stekkie zoeken om te verblijven voor aankomende nacht en vinden een prima plek via P4N.

Onze plek, waar w.s veel stelletjes komen om te vozen...want de auto’s komen af en aan, en zien dan ons en vertrekken dan direct weer. Sorry jongelui, wat ons betreft hoef je niet weg, als je maar rustig aan doet..

Waldolino kan hier zo de zee in en dat doet hij dan ook graag.
Je vergeet soms dat het ook hier gewoon winter is en dat de zon snel onder gaat en het dan verrekte koud wordt. We hebben weer mosselen gescoord voor vanavond, maar buiten eten is geen optie, dus moeten we voortaan maar warm eten in de middag.

Zaterdag 28 december.

Toch slecht geslapen vannacht, was nog best onrustig rondom onze slaapplek. Stemmen, en auto’s die kwamen en gingen.  Tijd om het luie vet er weer uit te wandelen dus zijn we naar Monte Serra gereden en hebben daar een wandeling gemaakt. Nou was die best pittig, maar ik heb me vermand en niet gemiept, dus helemaal stil in mezelf geleden. 

Uiteraard heeft Waldolino als eerste de top bereikt. Hij was wat bezorgd deze wandeling, bleef ongewoon dicht in de buurt van ons. Ik denk dat hij de wilde zwijnen rook, die hier talrijk zijn.

Op de top van de Monte Serra. Het is hier mooi en rustig en dat alles met de zon en een temperatuur van ongeveer 15 graden. Beter kan niet, vind ik.

Even weer een poging met de zelfontspanner.

We staan hier op zo’n fantastisch mooi P4N plekje, hier blijven we maar een paar dagen. Heel de bus is volgeladen met boeken die ik graag wil lezen, maar het komt er gewoon niet van. Morgen een leesdag!

Zondag 29 december.

Gisternavond kwam er nog een Duitse camper achter ons staan, maar verder een heerlijk rustige nacht met als enige geluid het ruisen van de zee. 

Zoals afgesproken met ons zelf hebben we vandaag geen ene fluit gedaan, behalve lezen, wat dronen, buiten gekookt. Heerlijke dag, maar om 15.30 gaat de zon weg achter de bergen en dan snel naar binnen voor de kou. Vanmiddag werd het nog even druk met mensen die even aan zee wilden vertoeven. Jammer voor Waldolino, die moet dan echt vast aan de lijn. Hij wil altijd met elk menselijk wezen kennismaken, met een zwiepende staart van enthousiasme, maar niet iedereen is hier van gediend.

Pa en moe doen het rustig an vandaag..

Gemaakt met de drone. Ik vraag me oprecht af of we deze mooie plek nog gaan overtreffen deze reis.