Donderdag 17 april.

En ja hoor, de kop is eraf.
Gisterenmiddag laat de bus bij de garage opgehaald, want er moest voordat hij APK goedgekeurd werd weer van alles aan gebeuren. Ron had nog een vogelafspraak met een vriend in de ochtend en ik nog een soort afscheidslunch met vriendinnen. Bij thuiskomst de boel pakken, strijken en daarna tot bedtijd uitgeblust op de bank hangen. Vanochtend eerst een wandeling met Wally, daarna de laatste dingen pakken en het liep bijna te gesmeerd vond ik. Dat bleek later ook want....beddengoed vergeten, hagelslag vergeten (bijna eerste levensbehoefte van mijn wederhelft) Dus onderweg in Hengelo eerst even naar IKEA en de Plus voordat we verder gingen. Nu in het stadje Melle, ten oosten van Osnabrücke om de nacht en avond door te gaan brengen. Eenvoudige gratis camperplek bij een groot sportterrein en bij een bijzonder leuk stadje met vakwerkhuizen. Net even een wandelingetje gemaakt met Wallemans, en het is verrekte koud buiten, maar des te gezelliger binnen met de kachel aan. Morgen rijden we richting de stad Hamelen,jawel van die Rattenvanger.

Melle...het leek wel een soort openluchtmuseum.

De overnachtingsplek, al zo goed als vol om 15.30. Niet mooi of bijzonder, maar verder ook wel weer prima..

Vrijdag 18 april.

Een goede rustige nacht. Vanochtend een ommetje met Waldolino en toen op naar Hamelen, oftewel Hameln zoals ze hier zeggen en schrijven.
Linea recta naar de camperplaats gereden die dicht bij de Altstadt ligt, kaartje gekocht voor 3 uur parkeren en hupsakee, lopen naar de oude stad. Het weer is somber, het miezert en het is donker. I.v.m Goede Vrijdag is het heel stil overal, de winkels zijn dicht. Wat wij niet wisten maar gisteren op de radio hoorden is dat hier echt regels gelden voor Goede Vrijdag; er mag niet gedanst worden of muziek gemaakt worden. Kortom, Hameln is prachtig maar vandaag deed het allemaal wat sombertjes aan.

Weelderig gedecoreerde gebouwen, sommigen stammen uit de 15de eeuw.

Als deze tegeltjes op de grond volgt, loop je bijna geheel de oude stad door.

Tja, de beroemde Rattenvanger van Hamelen, bekend door het sprookje van de gebroeders Grimm...maar een nog oudere sage verteld een heel ander verhaal. Zo’n lekkertje was het niet, hij liet kinderen hem volgen met zijn lyrische fluitje, en die kinderen zijn nooit meer terug gevonden.De gebroeders Grimm hebben aan het oorspronkelijke verhaal een ander einde geplakt, sprookjes moeten tenslotte goed aflopen. Het blijft een sage en een sprookje natuurlijk en Hamelen zelf profiteert daar goed van, alles in het teken van de Rattenvanger.

Ons eigen kleine drollenvangertje sjokt de hele dag weer dapper met ons mee.

Na een flinke rondwandeling zijn we geeindigd bij zo’n heerlijk typisch Duits restaurant. Jägerschnitzel met een flesje Grauburgunder, heerlijk.

We willen niet op deze camperplaats overnachten, te weinig wandelmogelijkheden voor Wally, dus zijn we doorgereden naar een stadje verderop Coppenbrügge. Prima plek en morgenochtend duiken we de heuvels in.

Zaterdag 19 april.

Vanochtend kennis gemaakt met de badmeester en beheerder van deze camperplek. Komt uit Nederland maar is 35 jaar geleden voor de liefde, zoals hij zelf zegt, hier gestrand. Aardige man, prima camperplek.

We wilden voordat we verder trokken nog even een wandeling maken hier in de omgeving, veel uitgezette wandelingen en wij kozen voor de Adam und Eva Kamm route. Best een pittige klim en wij noemen dit tegenwoordig een "nog net geen janken route". Dat betekent zéér pittig, maar nog wel te doen. Mooi was de route zeker.

Het hele bos stond vol met welriekende daslookplanten.

De top bereikt en dit moeten dan Adam en Eva voorstellen...

Ik dacht echt dat dit door mensenhanden gemaakt was op deze oude boomstam, maar is het werk van de natuur, oftewel door beestjes.

Okay, naar boven was pittig, maar naar beneden was het rotsachtige pad glad en modderig. Je kon er op wachten...ja, daar ging ik plat op mijn kont en zat onder de modder. Van de week thuis met de ochtendwandeling met Wally lag ik ook al plat op mijn snufferd. Nu val ik gelukkig tot nu toe met een zachte landing. Ik verbaas me hoeveel vrouwen en mannen die ik ken, en vaak ook leeftijdsgenoten, de laatste tijd vallen en echt met breuken en al....ik word er gewoon onzeker van met wandelen.

Okay, ondertussen was het al laat geworden en van de plannen om vanmiddag al in de omgeving van Berlijn te zijn gaat niet lukken. Nu in Emmerstedt iets voorbij Braunsweig op een niet mooie, maar functionele camperplaats. Je kan hier heerlijk douchen en alles lozen en innemen. Morgen weer verder...

Zondag 20 april.

Vanochtend wakker worden met een heerlijke zon. Even met Wallemans gewandeld in de bossen hier achter. Zo slecht is deze camperplaats ook weer niet, maar we hebben zin in een lekker plekje vrij in de natuur en bij het water. Gisterenavond al wat gezocht op de P4N app en daar vanochtend in een uur naar toe gereden, zeg maar zo’n 20 kilometer oostelijk van Maagdenburg.

Het is een betoverend mooi plekje, bij een klein meertje en de vogels fluiten oorverdovend hier. Als je hier naar toe rijdt staat er een bord dat alles rondom het meertje privé bezit is, maar je mag er kamperen, als je maar geen troep achter laat . De eigenaar komt vanzelf even kennis maken. Aardige joviale man, maar Ron was met zijn drone in de weer en zelfs dat mocht niet, allemaal verstoring van de rust en de natuur. Ach, je betaalt de man 10 euro en dan sta je heerlijk alleen op een super plekje.

We eten tegenwoordig als we op reis zijn bij voorkeur in de middag warm en al helemaal als het goed weer is. Heerlijke asperges/ Spargel gegrild, rodekoolsalade, krieltjes en een sappige worst hier uit de streek...en een flesje wit uiteraard.

Ach er zijn zo van die dagen dat alles goed is, het weer, de moraal, het eten, de plek, de hond en de man...