Een mooi stadje dat Plasencia, niet toeristisch en zo leuk; iedereen lacht naar Wally, ze vinden ’m allemaal grappig.

Ron en ik moeten altijd om en om een kerk in omdat Wally er bij is. Ron was al geweest en ik ging alleen naar binnen en werd gelijk belaagd door de koster van de kerk, die me van alles vertelde, waar ik werkelijk niks van verstond. Hij sleurde me zowat mee in allerlei hoekjes en gaatjes om bijzonderheden te laten zien. Ik heb nog nooit zo vaak "bonita" gepreveld, maar werkelijk niks begrepen van zijn enthousiaste verhaal. Wel ontzettend lief natuurlijk. Trots op z’n kerk.

Die basketbal ligt al heel de vakantie achter in de bus en hier op de camping kan veteraan Ron eindelijk een beetje dunken.

Dinsdag 20 december.

Nog nooit meegemaakt dat het weer zo onze vakantie bepaalde. Vannacht regen niet normaal en vanochtend nog steeds en grauw, nat en donker. Het kost me steeds meer moeite het moraal hoog te houden. Ga je dan wandelen in een natuurpark? Ja, het kan wel natuurlijk, maar is het leuk? Nee...ons motto is met dat k.tweer maar te gaan rijden naar beter weer. Op naar Consuegra, de plek waar die wereldberoemde windmolens staan uit het boek "Don Quichot van La mancha".

Eerst om het chagrijn weg te eten het stadje in. Was echt een bijzonder geslaagde lunch, echt genoten.

Ik weet dat hier normaal busladingen toeristen komen, nu waren wij met nog een ander stel met een camper alleen. Ik vond het reuze indrukwekkend en heb mezelf voorgenomen het boek te gaan lezen.

Je ziet het aan Wally. Loeihard stormen daarboven bij de molinos. Je ziet ze trouwens veel staan in deze streek die tamelijk vlak is met zo nu en dan een bergbult, en daar staan ze dan op om de wind te vangen.

Wally die zo voorbeeldig is al de hele vakantie had vandaag #Eenschijtaandebaasdag#, we hadden hem los bij de molens omdat het zo stil was....wat voor lucht the Wall in zijn neus kreeg weet ik niet maar hupsakee, zijn neus achterna en niet komen toen wij het tijd vonden om te vertrekken. Ik geloof oprecht dat hij dan zo bezeten is dat hij je echt niet hoort, maar okay, uiteindelijk kwam meneer met zijn tong op zijn schoenen.

Op zoek naar een slaapplek wilden bij een soort lagune staan, beschermd natuurgebiedje, Lagunas de Villafranca. Zo raar, want ik heb nog nooit zo’n rotzooi gezien als op deze plek, overvolle vuilnisbakken, troep overal, diepe autosporen.. Het voelde ook allemaal wat unheimisch daar, gelukkig vonden we dat allebei dus zijn we verder gereden. Nu op een wat saaie plek, maar verder okay.

Donderdag 22 december.

Een dag overgeslagen met schrijven en dat komt omdat we op een plekje stonden zonder wifi of wat voor verbinding dan ook. Dat heb ik liever niet, telefoonverbinding moet er toch op zijn minst zijn, maar dit was zo’n ongelooflijk mooie plek, dat ik me hier maar overheen gezet heb. We zitten al in de provincie Valencia en waren eigen op weg naar camperplaats Benagéber, maar dat vonden we eigenlijk niks, toen maar wat gaan rijden richting het stuwmeer... en daar vonden we toch een mooie plek.

Dat is nog een een plek voor de 16 uur borrel.

Daar staan we dan rechtsboven en die 3 puntjes in het midden was onze eet en borrelplek. Of het nou door die borrel kwam dat weet ik niet maar op een gegeven moment was Ron zijn drone zoek in één van die dennebomen linksonder. Dat is echt balen, hij z’n drone zoek, ik een grote scheur in het glas van mijn camera, zo wordt het wel een hele dure vakantie. Zoeken, zoeken , naar die drone die op dat moment nog filmde, maar vinden ho maar. Ron zelfs in het donker met de schijnwerper nog op zoek gegaan, maar niks gevonden. Balen. Ondanks de intense stilte hier toch een onrustige nacht. Waarom? Dat kan ik soms niet verklaren. Vanochtend vroeg weer op zoek naar die drone. Wally haat de drone, en ik zeg ook altijd tegen hem; "daar heb je dat rotding weer!" Ik bedacht ineens tegen hem te zeggen; "zoek dat rotding"! En geloof het of niet na een tijdje hoorde we hem hard blaffen, ik ging kijken en wat lag er aan zijn voeten? De drone....

Ik kan toch wel stellen dat dit de held van de vakantie is. Onze speurder. Wij hebben samen zo’n 6 uur lopen zoeken en de hond vindt ’m binnen een half uur.

Toch vertrokken van deze mooie plek, geen telefoon is toch niet prettig. Op richting kust en hopen op een beetje aardige camperplek of camping voor de was en een goede douchebeurt. Dan kijk je op de app van campercontact en zie je bij een camping staan; "leuke kleine familiecamping, perfect gelegen bij het strand en gezellige dorpje."Die moet het dan maar worden.

En dan sta je hier na gisteren. Kleine wat benauwd aandoende plekken, wel ontzettende aardige Nederlandse buren ( die hier al 2 weken staan)...en uiteindelijk ook nog een ijskoude douche en een overbezette wasmachine. Het zogenaamde gezellige dorp is een lelijke urbanisatie van appartementen en gesloten restaurants. Zo zie je maar hoe subjectief die camperapps zijn. Sommige mensen zijn hier lyrisch over en wij denken; wegwezennnn.... Oja, het strand is wel mooi. Playa de Xeraco heet het hier.

Vrijdag 23 december.

Vanochtend toch nog even een schrob en douchebeurt kunnen pakken in het invalide-gedeelte van de douche. Gedag gezegd tegen onze Hollandse buren en vertrokken om hier nimmer nooit meer terug te keren. Boodschappen gedaan tot na de Kerst.We gaan noordelijker voorbij Valencia naar een langs stuk kiezelstrand dat één van de weinige plekken is langs de oostkust waar je vrij aan zee kunt staan. Het schijnt een hippie-achtig alternatieve gedoogplek te zijn, maar we willen gewoon vrij staan tot na de Kerst.

De plek bevalt ons wel. We staan op een prachtig plekje en de sfeer is hier gemoedelijk. Wel lopen alle honden los en dat is jammer voor Wally want één van die honden is loops en dat trekt ons ventje niet.Ik baal hier soms ontzettend van, dit en ook dat eeuwige gepies overal tegen aan wat Wally doet, je moet zo opletten, hij piest tegen elk obstakel en dat ook die voorhuidirrtaties zijn niet prettig voor hem. Toch eens overwegen om hem te laten castreren. Ik ben geen voorstander, maar dit is ook niet leuk. We gaan zo buiten koken, althans opwarmen...we hebben gebraden kip gehaald en met een lekkere salade erbij.  

Ik lees zowaar...veel te lang geleden, maar zo heerlijk.

Borrelen in de ondergaande zon. Dat was ik even vergeten, dat de dagen zo snel voorbij zijn in de winter, rond 16.30 wordt het al donker. Ook drinken we teveel en een te lange tijd aan één. Normaal drink je wat meer tijdens de vakantie en doe je thuis weer wat rustiger, maar nu is het straks 7 weken vakantie....maar doen we daar wat aan?

Echt een gouden plek om de Kerst door te brengen.

Zaterdag 24 december.

Gisterenavond toen we naar bed gingen hoorden we een harde beat, een soort hakken en zagen. Kwam van een diskotheek iets verder op en is volgens Ron tot 3 uur door gegaan. Tja, dat verstoort de idylle behoorlijk hier. Gek genoeg ben ik gewoon in slaap gevallen, terwijl ik weleens van minder geluid gek kan worden. 

Vanochtend weer een stralende zon en zijn we naar het stadje Torranostra gelopen. Uurtje heen, uurtje terug. Stadje is niet heel bijzonder, een boulevard met strand en wat restaurantjes. De rest van de dag gelummeld, gegeten, gelezen en Ron heeft gezwommen, de heldhaftige flipperdeflapper. Weinig te melden, behalve dat het hier heel prettig is. We vallen uit de toon hier met onze glanzende luxe bus en belegen uiterlijk. Hier zitten meer de jonge paradijsvogels met rasta haar en oude busjes. Ik vind dat zo ontzettend leuk.

Ronaldinus zwemt..

Eerste Kerstdag.

Wij wensen iedereen een fijne Kerstdag.

Weinig te melden, we staan nog steeds op deze fantastische plek. Vanochtend de andere richting uit gewandeld en tegen de middag weer terug. De zon is heerlijk , niet te warm maar precies goed. We wilden deze dan de BBQ eens uit het stof halen en vol goede zin begonnen we aan ons avontuur.

Het is weer zondag en ik ga deze weer publiceren zo. Morgen trekken we wat noordelijker. Even een camping aandoen voor de was en dergelijke. Dit was werkelijk een geweldige plek, alhoewel ik in de reviews op P4N las dat ze vonden dat hier ongure types rondliepen. Vonden wij niet, meer een vrijheid blijheid sfeertje met relaxte types. Tot volgende week.