Dit gedeelte van Hadrians Wall is prachtig, wat ten westen van Hexham De oude Romeinse grens tussen Schotland en Engeland, aangelegd omstreeks 122 na Christus door het leger. Zes jaar ploeteren en toen was de grensmuur klaar. 

Best een beetje trots op mezelf, was niet echt gemakkelijk deze tocht maar eigenlijk zonder te mokken volbracht....behalve dan dat we al op de terugweg waren en bij een pub wat wilden gaat eten en drinken....en dat dan Ron zijn portomonaie is vergeten in de camper. Okay, hij heeft zelf het boetekleed aangetrokken en is doorgelopen naar de camping en ik heb gewacht met Wally.

Deze plantaan kom je onderweg tegen en is de meest gefotografeerde boom van Engeland.

Weer terug op ons fijne plekkie hier. Morgen gaan we weer zuidelijker naar het gebied "North York moors".

Dinsdag 6 juni.

Slechte nacht, Ron ook...hoe dat dan ineens komt? We zijn zuidelijk gaan rijden richt The North York Moors, en ik was tijdens de rit stellig overtuigd dat hier de gezusters Brontë geleefd hadden en  hier hun boeken hebben geschreven en mijn fantasie slaat dan op hol, zie ik gewoon de Wuthering Hights taferelen voor me op die kale hoge Moors die je hier ziet en ook in de eeuwenoude pub waar we lunchten had zo in dit boek gepast....totdat ik eenmaal op de slaapplek met wifi eens ging zoeken waar ze nou precies gewoond hadden. Heel, maar dan ook heel ergens anders. In de Yorkshire Moors helemaal in het westen van Engeland. Wat die rare fantasie van mij toch doet, maar ik heb me kostelijk vermaakt onderweg. 

Vandaag geen ene foto gemaakt, terwijl het toch mooi was onderweg, we hebben goed gegeten hebben in een prachtige oude pub, en ook nog een mooie wandeling gemaakt hebben met Wallemans. Ook weer even wennen aan de P4N plekjes hier, ze bevielen ons niet echt, zijn ook spaarzaam. Uiteindelijk staan we nu op een camping.

Woensdag 7 juni

Niet mijn soort van camping waar we stonden, maar alles is keurig verzorgd en zoals overal hier ongelooflijk vriendelijke Engelsen, altijd in voor een praatje, belangstellend en allemaal dol op Wally. Na het onbijt en de ochtend wandeling vertrokken richtin Helmsley, dat moet een aardig stadje zijn, en dat was het ook. Zelfs sinds tijden weer eens wat winkeltjes in geweest. Zoals altijd met leuke stadjes en bijzondere plekken hier is dat het dan stervens druk is, zelfs op een doordeweekse dag. We zijn maar gaan rijden, boodschappen gedaan en onderweg bepaald wat voor richting we uit willen. We gaan richting de kust van Norfolk. De zee blijft toch altijd trekken en dit gedeelte van de Oostkant schijnt nog tamelijk rustig en onbedorven te zijn, we gaan het zien. Nu op weer een heel mooi P4N plekje aan de grote brede rivier de Humber, tegenover Hull. Je kan hier fijn wandelen en ook nog eens vogelen..

Helmsey, een bloemrijk historisch stadje.

Als wijnliefhebber is het vaak behelpen in GB, de pubs serveren lauw en laf smakende witte wijn. Soms heb je keus, maar dan nog is het niet geweldig. Vanmiddag lunchen in een Italiaans restaurant dronken we deze heerlijk Pecorino, dat de rest niet echt bijzonder was, maakte deze heerlijke wijn dan weer goed.

Fijn plekkie aan de Humber voor vannacht.

Zelfgeplukt bosje bloemen op het binnen wat op te leuken. Ik zou het liefst de hele binnenkant van onze bus pimpen, ik vind het saai en grijs binnen. Ik hou van kleurig, maar ik denk dat als ik de kwast en lijm te hand zou nemen en mijn eigen smaak op de kasten zou smeren, dat een heftige echtelijk twist gegarandeerd is.

Donderdag 8 juni. 

Ons idyllische plekje bleek ook op een andere manier romantisch te zijn. Gedurende de avond kwamen de auto’s met jonge stellen af en aan en met een draaiende motor en beslagen ruiten  en er werd wat afgesext rond om ons heen. Wij hebben de blindering maar omhoog gedaan. Een Frans echtpaar dat hier ook met de camper stond zijn maar vertrokken , die konden het niet aan. Wij zijn gebleven, maar ik vond het onrustig vannacht. Auto’s af en aan, en dan een verloofde die nergens van wakker wordt en overal doorheen snurkt.

Okay, vanochtend een flinke wandeling gemaakt langs de Humber.

En dan kom je overal van die leuke herdenkingsbankjes tegen, dat vind ik altijd zo mooi hier.

Nog even van het pad afgeweken om deze dakpannenbakkerij te bekijken. Ik ben weg van zo’n muurtje, mooi ideetje voor thuis.

Na de wandeling gaan rijden naar de kust...Donna’s Reed, daar moet een kolonie zeehonden zitten. De weg en parkeerplaatsen waren helaas afgesloten, dus toen maar een plekje via P4N gaan zoeken, want we hebben honger en willen koken en eten. Plekje dat we gevonden hebben bevalt zo goed dat we hier ook maar blijven vannacht. Ik ben ondertussen wat gedesorienteerd en heb geen idee waar we zitten op de kaart, niks voor mij...ik weet het altijd precies, dat is een tik van mij.

We zitten een beetje tussen de duinen, bij de kwelders en de zee. Heerlijk voor Wallemans hier.

Hij is zo smerig van al dat modderige zand hier, maar we hebben te weinig water op voorraad om hem goed af te spoelen.

Valt er nog wat te zien meneer de Vogelman?

Vrijdag 9 juni

Vanochtend werden al heel erg vroeg wakker gebeld door de man die onze tuin gaat aanleggen, omdat hij vergeten was hoe en wat hij nou precies moest. Beste man had in mei al moeten beginnen, maar we zijn tegenwoordig al blij als iemand sowieso komt opdagen.

We hebben nog een wandeling gemaakt door dit leuke gebied en zijn vertrokken richting de Norfolkse kust. We moeten nodig naar een camping, om goed te douchen, water te tappen en vuilwater en de plee te legen. De eerste camping zat bomvol, de 2de camping, waar we nu staan, had nog net een plekje voor één nacht. Het is druk hier mensen, te druk naar mijn zin. Terwijl ik had gelezen dat dit gedeelte van de kust heel rustig is, zelfs in de zomer, nou nu dus niet. We hebben ook besloten om rustig aan naar Dover te rijden voor de overtocht. Weet je, het is zo’n mooie vakantie geweest en het kan nu alleen maar minder worden, plus dat ik het ook wel leuk vind misschien nog wat dagen in Frankrijk of de Ardennen te vertoeven. 

Geen foto’s gemaakt vandaag, behalve dan van onze gegrilde dorade van net....had ik al gezegd dat ik zo blij ben met onze Cadac Compact? Tot vervelends toe denk ik. Ik snap niet waarom wij al jaren hebben lopen tobben met allerhande soorten BBQ,s in de vakanties.

Zaterdag 10 juni

Vanochtend al vroeg op en na de douche, afwas , bijvullen en legen vertrokken om de route langs de kust te rijden. Beeldschoon is het hier. Wij noemen dat tegenwoordig " een koddige route", van die typisch Engelse cottages met weelderig bloeiende tuinen en al die smalle weggetjes met heggen en eeuwen oude bomen. Dat valt wel op hier, dat de natuur veel meer zijn eigen gang mag gaan dan bij ons. Overal prachtige oude bomen...bij ons worden die vaak gekapt want gevaarlijk voor passanten, er zou wel eens een tak kunnen afbreken. Wel is het hier ook ontzettend druk aan de kust met dit mooie weekend. Voor je een parkeerplekje hebt met je bus, nou dat duurt wel even. In het stadje Cromer wel gelukt en daar wat geslenterd over de boulevard en de binnenstad. Weer krijgt Wally abnormaal veel aandacht, een dame wiens hondje pas overleden was wist het zeker na een tijdje kroelen met Wally; de volgende wordt een Barbet. Nu zijn er niet zoveel fokkers in GB, maar in Nederland ondertussen des te meer.

Cromer, één van de grotere badplaatsen aan deze kust.

Zie je de drukte beneden?

Het is hier warm, maar als ik hoor dat het in Nederland 31 graden, dan ga ik niet klagen.

We doen na Cromer nog een klein stukje kust. Hier is die gevaarlijke kust die langzaam aan het afbrokkelen is. Je ziet dan ook heel veel prachtige huizen met zeezicht te koop staan. Dan gaan we op zoek naar een rustige plek op te overnachten en eten. Het is druk hier, maar wat het binnenland in vinden we weer een schitterende stille plek, die heel Hollands aandoet. Het zou hier zo de Krimpenerwaard kunnen zijn.

We hebben net de tickets geboekt voor de Eurotunnel voor maandag en morgen rijden we rustig richting Dover. Hopelijk is het rustiger dan in de buurt van Londen omdat het zondag is.

Zondag 11 juni.

Gisteravond kwam er nog een dame met hondje in een klein minicampertje bij ons staan en ook midden in de nacht ineens een groep verdwaalde wandelaars die veel kabaal maakten....en ja, weer heeft Ron daar niks van gemerkt....en ze maakte een lawaai. Na de koffie een mooie rit gemaakt richting Folkestone...zo’n typische rit die je Mrs Bucket ook vaak zag doen met haar man in de serie "Keeping up Appearances". Moet ik trouwens vaak aan denken aan die serie. Het klasseverschil is hier zo duidelijk.

Folkestone, hier blijven we een nacht staan omdat we morgen vanaf hier met de trein de Eurotunnel doorgaan.

We hadden het niet verwacht, maar vinden het een hele leuke stad....beetje Franse sfeer, veel terrassen e.d

Een Engelse Dandy, die het maar wat leuk vond op de foto te gaan...

Kopenhagen heeft z’n eigen zeemeermin, maar Folkestone ook.

De waterhond met de watervrouw...

Het mannetje krijgt zo verschrikkelijk veel aandacht van iedereen, die moet echt afkicken als hij thuis is. Mensen steken gewoon de weg over om hem te aaaien, of stoppen met de motor om hem aan te halen.

Even over het klasseverschil in GB, dit was een strandje in Folkestone dat voornamelijk bezocht werd door Moslims en mensen met een Oost- Europees accent. Verderop in het stadje zag je voornamelijk blanke Engelsen bier drinken of aan de grote porties Fish and Chips zitten. Zonder gêne, half naakt in zwembroek of bikini, of ze nou bijna 150 kilo of meer wogen dat maakt niet uit. Jonge meiden met botoxlippen en silicone borsten. We keken vanaf ons terras met een koud biertje onze ogen echt uit. Zeer vermakelijk allemaal. 

Het is hier ondertussen ook flink warm aan het worden, nog niet zo erg als thuis. Wat en waar we morgen gaan verblijven weten we nog niet Misschien Brugge, misschien Oostende? We kijken wel. Ik ga nu deze week publiceren, de laatse week zal wel vanaf thuis gemaakt worden. Tot volgende week mensen..